Harry Potter’ı ya çok seversiniz, ya da çok anlamsız bulur ve sevmezsiniz, arasını pek görmedim şu ana kadar:) “Bu yaşa geldin(37), hala Harry Potter mı okuyorsun?” sorularına karşılık da benim vereceğim kısa ve öz yanıttır: “Seviyorum ne var :D”
Seriyi okumaya neredeyse 20 yıl sonra “Harry Potter ve Felsefe Taşı” ile yeniden başladım, aslında hep aklımdaydı ama içimizin oldukça bunaldığı bu günlere kalması daha bile iyi oldu. Kafamı yormadan, gülümseyip eğlenerek okuyorum şu an. Genelde de okuduğum başka bir kitaba yancılık yapıyor kendisi. Bu sıralar kendinize iyi gelecek şeyler yapın, mesela arada Harry Potter okumak gibi:)
2001 yılında basılmıştı ilk dört kitap, henüz o zamanlar beşinci kitap yok. Pat diye üst üste okudum hepsini. Kalakaldım sonra tabi. Derken araya önemli bir olay girdi: “Büyüdüm..” Artık ne de olsa Harry Potter okuyamayacak kadar büyümüştüm! Tamamen aklımdan çıkmıştı. O ara yayınlanmış diğer kitaplar. Yıllar sonra filmlerini izledim, ilk dört tamam, diğerleri kafamda oturmuyor bir türlü:) Hatta dördüncü kitaptan sonra sırayı bile bilmiyorum, bu iş böyle olmayacak dedim, başladım tekrar okumaya. Güzel de oldu vallahi!
Harry Potter’dan bahsedip J.K.Rowling‘den bahsetmeden olmaz. Yazarın hayatını eğer bugüne kadar okumadıysanız mutlaka okumanızı tavsiye ederim. Hayal gücüne güvenmenin ve ayakta kalabilmenin mücadelesidir yazarın hikayesi. Seri ile ilgili farklı eleştiriler olsa da, ya da kitaplarında edebi yönden birçok kitapla kıyas kabul etmeyecek kadar basit cümleler kullanılsa da yazarın başarısı aşikardır. Çünkü hem çocukların hem de içindeki çocuğu yaşatmaya devam eden büyüklerin hayal gücüne ustaca dokunmuş, gönüllerini çelmiştir. Bunca büyük bir kitleye ulaşmak herkese nasip olmaz neticede. Kendi büyücülük dünyasını yaratmış, bize de bu dünyada özgürce dolaşmak düşmüştür. Ben de bu sebeple Harry Potter okuyor olmaktan, filmlerini zilyon kez izlemiş olmaktan hiç mi hiç gocunmam:) Kitapçılara girdiğimde anahtarlıklarını görünce içim kıpır kıpır eder, defterlerini görünce dayanamam alırım, asaları incelerim baktıkça dibim düşer:D Çünkü J.K.Rowling içimde bir yerlerdeki çocuğu gülümsetmiştir ve hala gülümsetmeye devam etmektedir. Evimde bir Harry Potter köşesi yapmak istemişliğim bile oldu, ama öncelikle baş tacımız Yüzüklerin Efendisi’ne köşe yapmadan olmaz dedim. Bunun Game of Thrones’u da var derken liste uzar gider diyerek sanırım bu işten vazgeçtim:):)
Hayalinizin önündeki kapalı duran kapıların bir “Alohomora” uzaklığında olduğu günler dilerim.
Keyifli okumalar.
Kitap ve Seyahat 
çocukluğumun serisi ❤ yazı da güzel olmuş eline sağlık
BeğenBeğen