Harry Potter ve Sırlar Odası (Harry Potter #2) – J.K.Rowling

Yazar: J.K. Rowling
Yayınevi: Yapı Kredi Yayınları (2001)
Sayfa: 314
Mekan: Hogwarts Cadılık ve Büyücülük Okulu:)
Özgün Adı: Harry Potter and The Chamber of Secrets

Karantinada yapılacak en eğlenceli şeylerden biri olan Harry Potter okumalarım son hızıyla devam ediyor. Beni gülümsetiyor, o an için koronadan ve karantinadan başka şeyler düşünmemi sağlıyor, daha ne olsun:)

Serinin ikinci kitabı olan “Harry Potter ve Sırlar Odası” hikayesini herkesin az çok bildiğini düşünerek ya da okumayanlar için çok fazla ipucu vermemek adına konuya çok girmeyecek olsam da; kitabını bir kez okumuş, sonra filmini defalarca izlemiş, şimdi kitabı tekrar okumuş birisi olarak odağım: “Aaa bunlar filmde yoktu!” şeklindeki detaylar pek tabii ki. Kitapta olup da filmde olmayan detayları seçmekten kendimi alamıyor, bir de bunları fark edince sanki büyük birşey yapmışım gibi seviniyorum:D

(Not: Serinin henüz ilk kitabını okumamış olanlar için Harry Potter ve Felsefe Taşı kitap yorumu için buraya tıklayabilirsiniz.)

Okurken kafamdan geçenlerden bir kuple sunacak olursam:

Aaaa Filch bir “Kofti” imiş, yani anne babası büyücü olduğu halde, nadiren kendisinde büyü yeteneği olmayanlardan.. Ondan böyle uyuzmuş, öğrencileri kıskandığından

Bizim Neredeyse Kafasız Nick’in yaptığı garip “Ölüm Günü” partisi de gerçekten bir acayipmiş, tamamen unutmuşum.

Peeves karakteri filmlerde neden yok?

Sırlar Odası efsanesini öğrencilere asıl anlatan öğretmen Profesör Binns miymiş? Aa o da filmde yok

Tom Riddle Harry’ye geçmişte olanları gösterdiğinde okul müdürü Dumbledore değil miymiş?

Gilderoy Lockhart karakterinden ne kadar sıkıldığımı nasıl da unutmuşum…

Daha bir sürü detay var tabii ki ama ilk aklıma gelenler bunlar. Harry Potter fanlarının sadece bu konu üzerine yani “movie vs book” olarak internette aratabileceğiniz şekilde tüm seri için filmler ve kitaplar arasındaki farkları didik didik ettikleri paylaşımlar mevcut.

Bir kitapta anlatılan herşeyin filme sığmayacağı aşikar. Bu anlamda sinemaya uyarlanan eserlerin mutlaka kitaplarının da okunması gerektiğini düşünenlerdenim. Çünkü asıl duygu ve tüm düşünme hali, karakterlerin iç sesleri kitaplarda tamı tamına veriliyor gibi hissediyorum.

Bu arada kitabın unutulmaz karakteri sanırım çoğunluk için Dobby’dir. Bir anda hikayeye girmiş, önce inanılmaz gıcık etmiş, ardından kalpleri eritmiştir.